مطالب پایگاه
اعضای هیات علمی
در حال حاضر مواد مصرفی در بدن را می توان به گروههای فلزات، پلیمرها، سرامیکها و مواد مرکب دستهبندی نمود. کاربرد بیومتریالها تابع و متأثر از واکنش ماده و بدن بوده و باید اساساً زیست سازگار باشند، به عبارت دیگر اثر محیط بدن بر ماده و اثر ماده بر بدن که نقش تعیین کنندهای در به کارگیری بیومتریالها دارد باید در نظر گرفته شوند . بدیهی است پژوهش در زمینه روشهای نوین فنآوری، تهیه و سنتز مواد مدیکال گردید. بیوپلیمرها، بیوسرامیکها، بیوفلزهااز اولویتهای کاربردی این حوزه می باشند. |
|
بیوپلیمرها | از میان مواد مختلفی که جهت مصارف زیستی و بهداشتی بکار میروند مواد پلیمری دارای جایگاه ویژهای هستند بطوریکه حدود ۹۰% بیومتریالها پایه پلیمری دارند. پلیمرها میتوانند طیف وسیعی از خواص فیزیکی و مکانیکی را ایجاد نمایند و دارای دانسیته بسیار کمتری در مقایسه با مواد فلزی و سرامیکی هستند و خواص ماندگاری و مقاومت آنها در برابر محیطهای بیولوژیک مطلوب است. امروزه بیوپلیمرها کاربردهای متنوعی بعنوان اعضای مصنوعی، وسایل پزشکی، وسایل کمک درمانی و تشخیص، وسایل ترمیمی، سیستمهای هوشمند زیستی و غیره پیدا کردهاند. مواد بیوپلیمری دارای منشاء طبیعی، سنتزی و یا بازیافتی هستند. |
بیوفلزها | فلزات از مواد پایهای مهم در مهندسی پزشکی هستند که بطور گسترده در جراحی بصورت ایمپلانت ( کاشتنیها ) کاربرد دارند . طراحی ، فرآیندهای شکل دهی و ساخت بیوفلزهای مناسب و همگام با فنآوری جدید توجه ویژهای میطلبد چرا که تعامل مواد خارجی با بافتهای بدن انسان تنها تحت شرایط خاص زیست سازگاری ممکن میشود. |
بیوسرامیکها |
سرامیکها ترکیبات دیرگداز بلورین هستند که معمولاً مصرفی بوده و موادی همچون سیلیکاتها، اکسیدهای فلزی، کاربیدها، انواع هیدراتهای دیرگداز، سولفورها و سلنیدها را شامل میشوند از آنجا که این گونه مواد خواص ویژه و مطلوبی دارند، کاربردهای بسیاری به عنوان مواد کاشتنی پیدا کردهاند. |
چسبهای پزشکی |
چسبها برای اتصال دو ماده از طریق سطحشان به کار گرفته میشوند. چسبهای طبی را میتوان برای اتصال بافتهای نرم و سخت به کار برد. چسبهای اتصال دهنده بافتهای نرم میتواند به شکل اتصال خارجی نظیر اتصال کیسههای کلاستومی به بدن، و یا داخلی نظیر بستن زخمها و جلوگیری از خونریزی به کار روند. |